عدم ارتباط پلی مورفیسم گیرنده کلاژن در سطح پلاکت با ابتلا به سکته قلبی در میانسالی

ترومبوزهای شریانی، خصوصا انفارکتوس قلبی، جزو شایع ترین علل مرگ و میر در دنیا هستند. با وجودی که شکی در ارتباط با تاثیر عوامل ژنتیکی در ایجاد ترومبوز وجود ندارد، اما اطلاعات ما در ارتباط با برخی پلی مورفیسم ها ناقص است. در این تحقیق، این سوال که آیا پلی مورفیسم T13254C ژن گلیکوپروتئین VI پلاکتی، خطر ابتلا به سکته قلبی حاد زودرس را افزایش می دهد یا خیر، تحت بررسی قرار گرفت.
در یک مطالعه مورد شاهد، تعداد 100 نمونه بیمار مبتلا به سکته قلبی و 100 نمونه کنترل با استفاده از روش PCR-RFLP مورد مطالعه قرار گرفتند. برای آنالیز آماری از آزمون های کای دو و t و نرم افزار 15 SPSS و برای کنترل متغیرهای مخدوش گر از مدل رگرسیون منطقی استفاده شد.
وفور پلی مورفیسم (T13254C (TC/CC در گروه بیمار30% و در گروه کنترل 33% بود که تفاوت چندانی با یکدیگر نداشتند. بنابراین ارتباط معناداری بین این پلی مورفیسم و سکته قلبی حاد زودرس مشاهده نشد. نتایج آنالیز رگرسیون منطقی نیز این نتیجه را تایید کرد.
نتایج این تحقیق عدم ارتباط پلی مورفیسم T13254C گیرنده کلاژن پلاکتی با سکته قلبی حاد زودرس را نشان داد.