اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه تیمبرا بر باکتری های گرم مثبت و منفی بیماری زا

درمان بیماری های باکتریایی توسط آنتی بیوتیک های سنتتیک با بروز مشکلاتی از قبیل ایجاد عوارض جانبی در انسان ها و ایجاد مقاومت در میکروارگانیسم ها همراه است. اخیرا به استعمال گیاهان در درمان بیماری های باکتریایی توجه زیادی شده است. از آنجایی که استفاد از گیاه تیمبرا اسپیکاتا در طب سنتی ایران مرسوم است، در این تحقیق اثر ضد باکتریایی عصاره این گیاه بر روی تعدادی از باکتری های بیماری زا بررسی شد.
گیاه مذکور از کوه های زاگرس شهر ایلام جمع آوری و پس از شناسایی و نامگذاری، عصاره به روش ماسراسیون تهیه شد. غلظت های مختلف عصاره با استفاده از روش دیسک دیفیوژن بر روی باکتری ها تاثیر داده شد. از آنتی بیوتیک های تشخیصی به عنوان کنترل مثبت و از DMSO به عنوان کنترل منفی استفاده گردید. میزانMIC و MBC نیز مشخص شد.
بیشترین تاثیر عصاره در باکتری های گرم مثبت دیده شد. بیشترین قطر هاله در غلظت mg/ml 76 مشاهده، و در این میان S. aureus و S. epidermidis بیش از سایر میکروارگانیسم ها حساس بودند (P˂0.05). کمترین میزان MIC مربوط بهS. aureus 1885 با میزان mg/ml 2/5 و S. epidermidis 2405 با mg/ml5 بوده و E. coliو K. pneumonia با 15 میلی متر قطر هاله عدم رشد، حساس-ترین باکتری های گرم منفی به عصاره بودند (05/0P<).
عصاره هیدروالکلی تیمبرا تاثیر ضد باکتریایی قابل ملاحظه ای داشت. بررسی قطر هاله های عدم رشد نشان داد که عصاره در غلظت های مورد استفاده بر باکتری های گرم مثبت موثرتر بوده است.