اثر بخشی برنامه ورزشی طراحی شده بر سلامت روان ماماها: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

در قرن حاضر 25 درصد مردم دارای اختلالات روانی قابل تشخیص هستند و حدود 450 میلیون نفر در سراسر جهان، از نوعی اختلال روانی رنج می برند. هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی برنامه ورزشی طراحی شده بر سلامت روان ماماها می باشد.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی، ابتدا به روش تصادفی مراکز بهداشتی درمانی شماره 1 و3 انتخاب و هر مرکز به روش تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص، سپس 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی منتخب به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. قبل و بعد از تمرینات ورزشی واحدهای پژوهش در هر دو گروه، پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی را تکمیل کردند و آزمون بروس به وسیله دستگاه تریدمیل تکنوجیم به منظور تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی گرفته شد. افراد گروه مداخله، در تمرینات ورزشی 45 دقیقه ای، 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته شرکت نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 19) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی، ویلکاسیون، کای اسکوئر و تحلیل واریانس دو طرفه تجزیه و تحلیل شدند. 05/0>p معنی دار در نظر گرفته شد.
تمرینات ورزشی بر روی نمره کلی سلامت روان (002/0=P) و خرده مقیاس های اضطراب و بی خوابی (008/0=P)، شکایات جسمانی (008/0=P) و اختلال در عملکرد اجتماعی (011/0=P) تاثیر مثبت و معنی دار دارد در حالی که تاثیر معنی دار بر خرده مقیاس افسردگی (318/0=P) نداشته است.
ورزش طراحی شده سلامت روان ماماها را از طریق کاهش اضطراب و بی خوابی، شکایات جسمانی و اختلال در عملکرد اجتماعی ارتقا می دهد.