ارتباط رضایت زناشویی با باورهای دینی، هوش هیجانی و راهبردهای مقابله ای در جانبازان و معلولین جسمی

معلولیت از هر نوع و به هر صورت، اغلب از طریق ایجاد اضطراب، نگرانی، کاهش اعتماد به نفس و دشواری های روانی موجب پیدایش بحران های روحی می شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه جانبازان و معلولین جسمی در ابعاد رضایت زناشویی، هوش هیجانی، باورهای دینی و راهبردهای مقابله با استرس بود.
پژوهش علی- مقایسه ای همبستگی حاضر در میان کلیه مردان جانباز 50% به بالای شهر تبریز و کلیه معلولین جسمی (معلولیت بر اثر حادثه) مرد شهر تبریز انجام شد. از میان جامعه جانبازان به روش تصادفی ساده 150 نفر و سپس از میان جامعه معلولین جسمی 150 نفر به روش هدفمند انتخاب و از نظر نوع و میزان معلولیت و سن همتاسازی شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های هوش هیجانی شرینگ، رضایت زناشویی انریچ، راهبردهای مقابله ای فلکمن-لازاروس و سنجه دینداری سراج زاده استفاده شد. داده ها به نرم افزار SPSS 19 وارد شده و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
بین میزان رضایت زناشویی، نمره هوش هیجانی، نمره باورهای دینی، نمره راهبرد مقابله ای مساله محور و نمره راهبرد مقابله ای هیجان محور دو گروه جانبازان و معلولین جسمی اختلاف معنی داری مشاهده شد. همبستگی متغیرهای پیش بین (هوش هیجانی، باورهای دینی، راهبرد مقابله ای مساله محور و راهبرد مقابله ای هیجان محور) با متغیر رضایت زناشویی 0/91 محاسبه شد. این متغیرها 82% از تغییرات رضایت زناشویی را به طور معنی دار پیش بینی کردند (0/001>p).
جانبازان نسبت به معلولین جسمی با معلولیت خود بهتر سازگار شده و از لحاظ روحی و اجتماعی کمتر دچار آسیب می شوند و رضایت زناشویی بیشتری دارند.