بررسی اثر محلول پاشی نانوکامپوزیت آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های لوبیاچیتی تلقیح شده با باکتری ریزوبیوم (Rhizobium leguminosarum) در شرایط مزرعه ای گیلان

با هدف کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید محصولات زراعی و با توجه به نقش مهم عناصر ریزمغذی نظیر آهن در افزایش عملکرد این محصولات، اثر نانوکامپوزیت آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های لوبیاچیتی تلقیح شده با باکتری ریزوبیوم طی آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال1390 در شهرستان سیاهکل اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل نانو کامپوزیت آهن (عدم محلول پاشی و محلول پاشی)، باکتری تثبیت کننده نیتروژن (تلقیح و عدم تلقیح) و چهار ژنوتیپ لوبیاچیتی به نام های (صدری، تلاش، خمین و محلی گیلان) بودند. نتایج تجزیه واریانس، اختلاف معنی داری را برای عملکرد دانه در ارقام مختلف نشان داد. نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که در برهمکنش سه عامل رقم با باکتری و نانوکامپوزیت، رقم خمین در تلقیح با باکتری و محلول پاشی با عملکرد دانه 75/5 تن در هکتار بیشترین مقدار را به خود اختصاص داد. رقم خمین با محلول پاشی نانوکامپوزیت آهن با 73/5 بیشترین تعداد دانه در غلاف را دارا بود. در برهمکنش ارقام و تلقیح باکتری نیز رقم خمین با تلقیح باکتری با 8/5 بیشترین تعداد دانه در غلاف را نشان داد. همچنین در برهمکنش ارقام در تلقیح باکتری و محلول پاشی با نانوکامپوزیت، رقم خمین با تلقیح باکتری و با محلول پاشی نانوکامپوزیت دارای بیشترین تولید دانه در غلاف با 87/5 گردید. با توجه به نتایج به دست آمده در آزمایش منطقه مذکور، محلول پاشی نانوکامپوزیت آهن و تلقیح با باکتری ریزوبیومی موجب افزایش تعداد دانه در غلاف و عملکرد دانه گردید.