روایت در رمان مرشد و مارگریتا بر اساس نظام نشانه معناشناختی روایی گرمس

گرمس از جمله ساختارگرایان و متفکران تحلیل مولفه ای بود که در آغاز به بررسی علم روایت در ادامه کار پراپ پرداخت. در این مقاله، بر پایه نظریه «کنش گفتمانی» در نظام نشانه معناشناختی روایی (منطقی)او (که در لوای نظریات گرمس 1 مطرح شده است) به بررسی رمان «مرشد و مارگریتا» اثر میخاییل بولگاکف می پردازیم. هدف از نگارش مقاله، دست یابی به روش های روایت شناسی نگارش اثر از دیدگاه گرمس، میزان انطباق و شناخت فنون ایجاد جذابیت های روایی است. سوال اساسی پژوهش این است که: آیا رمانی که در مکتب رئالیسم سوسیالیستی نگاشته شده، چگونه و تا چه میزان با الگوی گریماس - و متقابلا تعریف پراپ از روایت - مطابقت دارد و عناصر دخیل برای تولید معنا در داستان کدامند؟از جمله نتایج تحقیق ارائه الگوی کنشی اثر است که حاکی از روایتی در آینده جهان توسط یسوعا است که جهان را در ابعاد وسیع تغییر خواهدداد. در واقع بررسی رمان بولگاکف در تایید نظریات گرمس نقش خود را ایفا کرده است.