اثر کتوز تحت بالینی در اوایل شیردهی بر عملکرد تولیدی و تولیدمثلی گاوهای هلشتاین در استان مازندران

هدف از مطالعه حاضر شناسایی گاوهای مبتلا به کبد چرب با استفاده از تست پروفیل متابولیکی و بررسی عملکرد تولیدی و سلامت آن ها در مقایسه با گاوهای فاقد این ناهنجاری بود. بدین منظور 96 راس گاو هلشتاین آبستن براساس پیش بینی زایش انتخاب شدند. در فاصله یک هفته قبل از زایش و یک هفته بعد از زایش از سیاهرگ دمی دام ها خونگیری شد و با استفاده از دستگاه اتوآنالایزر غلظت NEFA و BHBA مشخص گردید. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد 41/6 درصد از گاوها در دوره پس از زایش دارای ناهنجاری کتوز تحت بالینی بودند. در دام هایی که دارای کتوز تحت بالینی بودند نسبت به گروهی که فاقد این ناهنجاری بودند درصد وقوع جفت ماندگی، متریت و ورم پستان به صورت معنی داری بیشتر بود. فاصله زایش تا اولین تلقیح و روزهای باز در گاوهای مبتلا به کتوز تحت بالینی نسبت به گاوهایی که فاقد این ناهنجاری بودند به صورت معنی داری بیشتر بود در حالیکه درصد گیرایی حاصل از اولین تلقیح در گاوهایی که دارای کتوز بالینی نسبت به گروهی که فاقد این ناهنجاری بودند به صورت معنی داری کاهش نشان داد. به طور کلی می توان از این پژوهش نتیجه گیری کرد کتوز تحت بالینی می تواند سلامت دام را به خطر انداخته و با افزایش حساسیت دام نسبت به بیماری ها و ناهنجاری های متابولیکی زمان زایمان و دوره پس از زایش، برای آینده تولیدی و تولیدمثلی گاوها خطر محسوب می شود.