الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع اینتگرون های کلاس 1، 2 و 3 کلبسیلا پنومونیه در جدایه های بالینی (بیمارستان لقمان حکیم، تهران)

مقاومت چند دارویی در سال های اخیر در جدایه های کلبسیلا پنومونیه افزایش یافته است. اینتگرون ها عناصر متحرک ژنتیکی می باشند که ژن مقاومت به آنتی بیوتیک ها را حمل می نمایند. هدف این مطالعه، تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی و میزان شیوع اینتگرون های کلاس1، 2 و 3 در کلبسیلا پنومونیه بالینی جدا شده از نمونه های بالینی بود.
مجموع 108 جدایه کلبسیلا پنومونیه از نمونه های بالینی مختلف بین فروردین و آذر 1390 از بیمارستان لقمان در تهران جمع آوری و توسط آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شدند. حساسیت جدایه ها به 14 دیسک آنتی بیوتیکی توسط روش انتشار در دیسک تعیین شد. DNA الگو به روش ذوب و انجماد استخراج شده و حضور اینتگرون های کلاس 1،2 و 3 توسط روش PCR بررسی شد. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک ها در جدایه های دارای اینتگرون و فاقد آن تعیین شد.
بالاترین سطح مقاومت برای سفوتاکسیم، سفتریاکسون و آموکسی سیلین/کلاولونیک اسید دیده شد (55/5%) در 79 جدایه (72/14 %) اینتگرون کلاس 1 و 57 جدایه از 79 جدایه (72/15%) مقاومت به حداقل دو کلاس دارویی مشاهده شد. اینتگرون های کلاس 2 و 3 شناسایی نشدند. در میان جدایه های فاقد اینتگرون، 8 جدایه (27/58%) دارای مقاومت به حداقل یک آنتی بیوتیک بودند.
فراوانی اینتگرون کلاس 1 در کلبسیلا پنومونیه مقاوم بالا می باشد. بررسی مقاومت دارویی و محدود کردن استفاده از آنتی بیوتیک ها ضروری است.