تعیین پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای و انرژی قابل سوخت وساز حقیقی برخی از واریته های گندم استان آذربایجان شرقی

هدف از این آزمایش تعیین پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای(NSP) و انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی پنج واریته مختلف گندم استان آذربایجان شرقی، شامل الوند، زرین، سبلان، سرداری و آذر2 بود. در ابتدا مقادیر NSP واریته های دانه گندم به روش آنزیمی- شیمیایی انجلیست با استفاده از اسپکتوفتومتر تعیین شد. انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی(TME) و انرژی قابل سوخت و ساز حقیقی تصحیح شده برای نقطه صفر تعادل ازت (TMEn) پنج واریته گندم نیز در قالب طرح کاملا تصادفی به روش تغذیه دقیق سیبالد با استفاده از 24 خروس گوشتی نژاد راس 308 در سن 5 ماهگی تعیین شد. نتایج حاصل از تجزیهNSP واریته های دانه گندم نشان داد که دامنه تغییرات مقادیرNSP کل از 44/9تا 11/96 درصد، NSP نامحلول از 7/10 تا 9/40 درصد و NSP محلول از 95/1 تا15/3 درصد بود. بالاترین میزان NSP کل(11/96%) وNSP نامحلول (9/40%) در واریته آذر2 و بالاترین مقدار NSP محلول(3/15%) در واریته الوند یافت شد. کمترین میزان NSP کل (9/44%)، NSP محلول (1/95%) در واریته سبلان و کمترین میزان NSP نامحلول (6/94%) در واریته زرین حاصل شد. مقادیر TMEn واریته های گندم در محدوده 3562/33 کیلوکالری در کیلوگرم در واریته سبلان تا 3741/64 کیلوکالری در کیلوگرم در واریته زرین متغیر بود و اختلاف معنی داری بین واریته های گندم از نظر مقادیر TMEn مشاهده شد (0/01> P). بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که مقادیر انرژی قابل سوخت وساز واریته های گندم استان آذربایجان شرقی بسیار متنوع و به شدت تحت تاثیر نحوه کشت می باشد.