تحلیل جغرافیایی الگوها و روش های حل و فصل دعاوی در روستاهای منطقه سیستان

بررسی ها نشان می دهد که از گذشته های دور بسته به بافت اجتماعی جوامع، الگوها و روش های متفاوتی برای حل و فصل دعاوی بین مردم مرسوم بوده است. مثلا در جوامع اولیه که نظام قبیله ای حاکم بود، حل و فصل دعاوی و اختلافات توسط بزرگان و ریش سفیدان قبیله انجام می شد. در این شکل، عامه مردم با اعتماد و اطمینان در مقام صلح جویی و مسالمت، دعاوی خود را برای داوری نزد آنان می بردند که این رویه خود باعث انسجام و همبستگی جامعه می شد و جامعه را از دودستگی و تفرق حفظ می کرد. مقاله حاضر درصدد است با رویکرد تحلیل جغرافیایی، الگوها و روش های حل و فصل دعاوی در روستاهای منطقه سیستان را مورد مطالعه قرار دهد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و در آن به منظور گردآوری اطلاعات ابتدا به روش کتابخانه ای، اسنادی و میدانی عمل شده و سپس تحلیل ها با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) انجام شد. با توجه به هدف تحقیق، ابتدا شاخص های وضعیت روش های حل و فصل دعاوی در قالب امتیازهای کمی تعیین شد و سپس به واسطه مقایسه این امتیازات به شناسایی مولفه های آسیب پذیر و نیازمند راهکار اقدام شد. عواملی که از مدل تحلیل عاملی پیشنهادی در این مقاله حاصل می شوند با اطمینان حدود 90 درصد، در تبیین پارامترهای وابسته معنادار بوده اند. در نهایت باید با یک طرح و برنامه ریزی به منظور اعتمادسازی، تمایل و گرایش بیشتر روستاییان به روش برون دادگاهی انجام شود.