مقایسه تاثیر سه تکنیک ترمیم کامپوزیت مستقیم، بر میزان مقاومت به شکست دندان های پره مولر درمان ریشه شده مطالعه آزمایشگاهی

شکست دندان های اندو شده یکی از چالش های دندانپزشکی ترمیمی می باشد. دندان پره مولار به دلیل قرار گیری در معرض تنشهای استرسی کششی و شکل آناتومیکی نامناسب در معرض شکست بیشتری است. لذا هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر مقاومت به شکست دندان های پره مولر فک بالا که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند می باشد.
این مطالعه به صورت تجربی و آزمایشگاهی بر روی60 دندان پره مولار فک بالا انجام شد که به طور تصادفی به 4 گروه 15 تایی تقسیم شدند و در 4 گروه کامپوزیت بدون باند، کامپوزیت + گلاس آینومر، کامپوزیت+باندو کامپوزیت + پست فایبر ترمیم شدند. دندان ها به روش MOD آماده سازی شدند و کاسپ پالاتال آنها کوتاه شد. دندان های هر چهار گروه در دستگاه شبیه ساز جویدن قرار گرفتند تا تحت نیروی 30 مگا پاسکال و 1200000 دور قرار گیرند. با وارد کردن نیرو، آستانه تحمل فشار به دندان سنجیده شد. همچنین الگوی شکست به تفکیک قابل ترمیم و بدون قابلیت ترمیم ارزیابی گردید.ازآزمون ANOVA برای آنالیز درکل گروه ها و آزمون TUKEY Post-hoc برای مقایسه دو به دو گروه ها استفاده شد. آستانه تحمل نیرو به طور معنی داری از گروه 1 تا 4 افزایش یافت و تفاوت در میان تمامی گروه ها معنی دار بود (p=0.000).همچنین الگوی شکست قابل ترمیم از گروه1 تا 4 روند افزایشی و برای الگوی غیر قابل ترمیم برعکس بود اما معنی دارنبود(p>0.05).
استفاده از فایبر پست به همراه کامپوزیت می تواند مقاومت به شکست دندان پره مولر اندو شده را فزونی بخشد اما الگوی شکست در این ترمیم، بیشتر به صورت غیر قابل ترمیم می باشد.