ارجاع قانون به قانون دیگر و دشواری های ناشی از آن

ارجاع یا احاله ی قانون به قانونی دیگر، یکی از شیوه های قانون گذاری است که در بیشتر نظام های حقوقی دنیا رایج است. قانون گذاران، با به کارگیری این روش، مقرراتی را که خود پیش تر وضع کرده اند در قوانین جدید می گنجانند ولی به جای تکرار مقررات مزبور، فقط به شماره ماده های قانون سابق اشاره و ارجاع می دهند. اگرچه چنین راه کاری از تکرار بیهوده ی قوانین می کاهد و بدین طریق در وقت و هزینه های قانون گذاری صرفه جویی می شود اما، چنانچه فن احاله به موقع و به جا استعمال نشود، تبعات نامطلوبی به دنبال دارد و به صورت یک مساله و مشکل در می آید؛ مساله ای که چندین معمای دشوار برای مجریان قانون به وجود می آورد.
در این مقاله عمده دشواری ناشی از احاله ی قانون، به هنگام تغییر قوانین مورد بررسی قرار می گیرد.