گزارش نتایج بالینی پیوند قرنیه لایه ای عمیق قدامی با استفاده از قرنیه دهنده تازه و منجمد شده

مقایسه حدت بینایی، عیب انکساری و عوارض عمل پیوند قرنیه لایه ای عمیق قدامی (Deep Anterior Lamellar Keratoplasty; DALK) با استفاده از قرنیه دهنده منجمد و نتایج و عوارض عمل پیوند قرنیه نافذ (Penetrating Keratoplasty; PK) و عمل DALK با استفاده از قرنیه دهنده تازه در بیماران مبتلا به قوزقرنیه.
روش پژوهش: این مطالعه به صورت گزارش گروهی مداخله ای، گذشته نگر و مقایسه ای بر روی 61 چشم از 61 بیمار مبتلا به قوزقرنیه متوسط تا پیش رفته که در فاصله زمانی اسفند 1388 تا آذر 1389 تحت عمل پیوند قرنیه قرار گرفته بودند، صورت پذیرفت. PK به روش مرسوم و DALK با روش حباب بزرگ هوا که منجر به غشای دسمه برهنه در همه نمونه ها شد، انجام گردید. در عمل DALK، از هر دو بافت قرنیه دهنده تازه و منجمد شده استفاده شد. پیامدهای بالینی شامل بهترین حدت بینایی اصلاح شده (BCVA)، عیب انکساری، نتایج کراتومتری و عوارض بعد از عمل بین گروه های مورد مطالعه مقایسه گردید.
هجده چشم (29.5 درصد) تحت عمل PK (گروه 1)، 28 چشم (45.9 درصد) تحت عمل DALK با استفاده از بافت قرنیه تازه (گروه2) و 15 چشم (24.6 درصد) تحت عمل DALK با استفاده از بافت قرنیه منجمد شده (گروه3) قرار گرفتند. میانگین طول مدت پی گیری بیماران 4.7±20.2 ماه در گروه 1، 3.5±19.4 ماه در گروه 2 و 5.0±20.3 ماه در گروه 3 بود (65/0=P). در آخرین معاینه بعد از عمل، میانگین بهترین حدت بینایی اصلاح شده (BCVA) بر حسب لوگمار برابر با 0.08±0.14، 0.11±0.17 و 0.09±0.20 در گروه های اول تا سوم بود (0.22=P). معادل کروی عیب انکساری نیز برحسب دیوپتر به ترتیب برابر با 2.05±1.49-، 4.38±3.56- و 3.02±2.53- بود (0.16= P). نتایج هر سه گروه از نظر عوارض بعد از عمل از جمله نقص دایم اپی تلیوم و عوارض مرتبط با بخیه قابل مقایسه بود. در گروه سوم، میزان رد پیوند غیرآندوتلیومی به صورت معناداری کم تر از گروه های اول و دوم بود (03/0P=).
قرنیه دهنده منجمد شده می تواند جایگزین مناسبی برای قرنیه های تازه جهت درمان قوزقرنیه به روش DALK با روش حباب بزرگ هوا باشد.