مطالعه اثر دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در شیر

معرفی: اثرات مفید مصرف فرآورده های پروبیوتیکی بر مصرف کنندگان در مطالعات متعدد نشان داده شده است. به همین دلیل امروزه بسیاری از کارخانه جات صنایع غذایی سعی در تولید انواع مختلفی از این فرآورده ها بالاخص از نوع فرآورده های شیری دارند. یکی از ملزومات اولیه تولید پروبیوتیک ها شناسایی شرایط مناسب رشد سویه های مختلف پروبیوتیک و عوامل تاثیرگذار بر آن در محیط رشد می باشد. در این مطالعه تاثیر غلظت های مختلف دکستروز، والین، گلیسین، تیامین و دماهای مختلف بر سرعت رشد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس مورد مطالعه قرار گرفته است. برای انتخاب دمای مناسب رشد، از دماهای 38، 40، 42 و 44 درجه سلسیوس استفاده شد. به علاوه، تیامین (صفر، 5، 10 و ppm 15)، دکستروز (صفر، 4/0، 6/0، 8/0 و 1 درصد)، گلیسین و والین (هر یک با غلظت های صفر، 30، 60، 90 و ppm 120) به شیر اضافه گردید. اسیدیته شیر به عنوان شاخص رشد باکتری طی ساعات صفر، 1، 2، 3، 4 و 5 گرمخانه گذاری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد سرعت افزایش اسیدیته در دمای 42 درجه سلسیوس به طور معنی داری (05/0 >p) از سایر دماها بیشتر بود.