ارتباط سلامت عمومی و فشار بار مراقبتی در زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر

ارایه مراقبت طولانی مدتبه بیماران مبتلا به آلزایمر، با افزایش خطرات ابتلا به بیماری جسمی و روانی برای مراقبین همراه است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت عمومی وفشار بار مراقبتی در زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر انجام شد.
در این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی، 150 زن 18 تا 60 سال که از وابستگان درجه یک سالمند مبتلا به آلزایمر بوده و مراقبت مستقیم از سالمند مبتلا به آلزایمر را به مدت حداقل 6 ماه به عهده داشتند، باروش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در سال 89 انجام گرفت. محیط پژوهش انجمن آلزایمر ایران بود. داده ها به وسیله پرسشنامه سلامت عمومی و فشار بار مراقبتی جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش از درصد فراوانی، و با در نظر گرفتن سطح معنا داری 0/05، آزمون های آماری تی مستقل، آنالیز واریانس و آنالیز رگرسیون استفاده گردید.
نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که38% مراقبت کنندگان در مرحله میانسالی (60- 51 سال) بودند. 75/3% مراقبت کنندگان متاهل، 72/7% دارای وضعیت اقتصادی متوسط، 82% خانه دار%، 65/3% سطح تحصیلاتی دیپلم و بالاتر و 66% از نظر نسبت خویشاوندی، دختر سالمند مبتلا به آلزایمر بودند که24% مسوولیت مراقبت از سالمند خود را برای مدت12-6 ماه به عهده داشتند. همچنین یافته ها نشان داد که 24% مراقبین سلامت عمومی مطلوب داشته و 62% از مراقبین فشار بار مراقبتی بالایی را داشتند. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت عمومی و فشار بار مراقبتی همبستگی معکوس معناداری وجود دارد (P≤0/000،r= 0/661). یعنی با کاهش سلامت عمومی فشار بار مراقبتی افزایش می یابد و بر عکس.
با توجه به وجود ارتباط معنادار بین سلامت عمومی و فشار بار مراقبتی در این مطالعه، سلامت مراقبین از سالمندان مبتلا به آلزایمر یک مساله بهداشتی مهم است که نیازمند توجه از سوی حرفه های بهداشتی و ارایه کنندگان خدمات بهداشتی دارد.