الگوی اپیدمیولوژیک مصدومیت های ترافیکی در شهرستان کرمانشاه در سال 89

الگوی مصدومیت های ترافیکی و مرگ و آسیب های ناشی از آن در مناطق مختلف جغرافیایی بسیار متفاوت می باشد. این مطالعه با هدف تعیین الگوی اپیدمیولوژیکی مصدومیت های ترافیکی در شهرستان کرمانشاه در سال 1389 انجام پذیرفت.
در این مطالعه مقطعی، از اطلاعات پرونده های موجود در پزشکی قانونی، برای تعیین الگوی اپیدمیولوژیکی استفاده شد. اطلاعات با استفاده از چک لیستی شامل متغیرهای دموگرافیک و اطلاعات مربوط به مصدومیت ها جمع آوری شد. طبقه بندی افراد بر اساس علت مرگ با استفاده از کدهای دهمین طبقه بندی بیماری ها (ICD-10)، و گروه بندی آسیب ها بر حسب ماهیت (Nature of injury) مطابق با گروه بندی 23 تایی موجود در بار جهانی بیماری ها (GBD 2010) صورت گرفت. کلیه اطلاعات به نرم افزار Stata وارد شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
میانگین سنی 3522 فرد وارد شده در این مطالعه 17/5±33/5 سال بود. 68/5% از افراد مرد بودند. بیشترین تعداد مرگ و آسیب مربوط به گروه سنی 29-15 سال بود. 70/5% تصادفات منجر به مرگ به صورت برون شهری اتفاق افتاده بود. 40/3% علت خارجی مرگ مربوط به خودروهای سواری بود. بین وضعیت متوفی در هنگام مرگ و محل تصادف ارتباط معناداری یافت شد به طوری که بیشترین مرگ برون شهری مربوط به سرنشینان و رانندگان و بیشترین مرگ درون شهری مربوط به عابرین پیاده بود(p<0.001)، (20.7%) آسیب بر حسب ماهیت، مربوط به آسیب های خفیف بود.
با توجه به بیشتر بودن تعداد تصادفات برون شهری، اقدامات پیشگیرانه و برنامه ریزی های مناسب در جهت افزایش ایمنی جاده ها و راه ها به خصوص راه های بین شهری و نظارت دقیق بر اجرای بستن اجباری کمربند و رعایت قوانین و سرعت های مجاز ضروری به نظر می رسد.