درمان های بی خوابی از دیدگاه طب سنتی ایران و مقایسه آن با طب نوین

بی خوابی از شایع ترین اختلالات خواب است که بر کیفیت زندگی تاثیر به سزایی دارد. این بیماری در متون طب سنتی ایران «سهر» نامیده می شود. با توجه به میزان شیوع بالای این بیماری و عوارض جانبی داروهای خواب آور و افزایش تمایل مردم برای استفاده از داروهای گیاهی، مطالعه حاضر با هدف بررسی انواع درمان های بی خوابی از دیدگاه طب سنتی ایران و مقایسه آن با درمان های رایج در طب نوین طراحی شد.
در این تحقیق، متون به روش کتابخانه ای بررسی می شوند. حاصل کار بر روی متون معتبر طب سنتی ایران است که مطالب مربوط به بی خوابی و درمان های آن به تفکیک بیان شده است. از طرفی مقالات و تحقیقات جدید نیز بررسی شده اند.
پزشکان طب سنتی ایران برای درمان بی خوابی، رعایت حفظ الصحه خواب را ضروری می دانند و سپس تدابیر غذایی، استفاده از داروهای مفرد و مرکب و اعمال یداوی را تجویز می کنند. آنان انواع روش های استنشاقی و موضعی مصرف دارو مانند روغن مالی پیشانی، ملاج سر و کف پا، استعمال انواع آبزن ها، پاشویه و ماساژ کف پا مانند داروهای خوراکی برای درمان بی خوابی را تجویز می کنند، درحالی که در طب نوین اغلب، روش های خوراکی و شناختی- رفتاری در درمان بی خوابی استفاده می شوند و درمان های موضعی کمتر به کار می روند.
استفاده از انواع روش های موضعی مصرف دارو در درمان بی خوابی در طب سنتی موجب کاهش عوارض جانبی در مقایسه با روش خوراکی می شود و این امر می تواند راهگشای درمان در بسیاری از بیماران گرفتار عوارض جانبی داروهای طب نوین باشد.