اجرای آزمون بالینی ساختارمند عینی (OSCE) در دانشجویان پرستاری رفسنجان قبل از ورود به کارآموزی در عرصه سال 1389: فرآیندی جهت ارتقای کیفیت

مهم ترین هدف ارزشیابی، بهبود و تقویت کیفیت برنامه های آموزشی است. از جمله روش های موثر ارزشیابی نیز آزمون OSCE (Objective Structured Clinical Examination) می باشد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف ارزشیابی دانش و عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری قبل از ورود به کارآموزی در عرصه، به روش OSCE در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان سال 1389 انجام شد. در این مطالعه توصیفی مقطعی طی 2 روز متوالی میزان دانش و عملکرد 39 دانشجوی پرستاری قبل از ورود به کارآموزی در عرصه، که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند، در ایستگاه های تعیین شده در آزمایشگاه فن دانشکده پرستاری با استفاده از چک لیست های مربوطه سنجیده شد. مجموع نمرات ایستگاه های عملکرد 200 بود که به سه سطح ضعیف: 70-0، متوسط:140 -71 و خوب: 200-141 تقسیم گردید و دانشجو بر اساس نمره در آن سطح قرار گرفت. مجموع نمرات ایستگاه های دانش32 بود که به 3 سطح ضعیف: 10-0، متوسط: 21- 11 و خوب: 32-22، تقسیم شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS و آزمون های t مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن انجام شد. امتیاز کل نمره عملکرد در پروسیجرهای مورد بررسی 17/19 ± 38/132 بود که بر اساس مقیاس 3 گزینه ای لایکرت در رده متوسط قرار گرفت. امتیاز کل نمره دانش نیز 7/3 ± 23/18 بود که بر اساس مقیاس 3 گزینه ای لایکرت در رده متوسط قرار گرفت. نوشتن کارت دارویی، کاردکس و گزارش پرستاری، و بعد از آن گرفتن نوار قلب بیشترین میانگین نمره و پروسیجرهای ساکشن تراکئوستومی و سونداژ، میانگین نمرات پایین تری داشتند. با استفاده از آزمون OSCE علاوه بر این که می توان به نقاط ضعف و قوت دانشجویان پی برد، شرایط و مواد ارزشیابی نیز برای دانشجویان یکسان بوده و یکی از نگرانی های عمده دانشجویان پرستاری در حیطه ارزشیابی بالین از بین می رود. بنابراین تغییر روش ارزشیابی بالینی به OSCE به عنوان اقدامی جهت ارتقاء کیفیت در دانشکده های پرستاری پیشنهاد می شود.