بررسی توزیع خاکدانه ای آمیدوهیدرولاز ها در کاربری های مختلف اکوسیستم های جنگلی

جای گیری آنزیم های برون یاخته ای در درون ساختمان خاک و وابستگی آن ها با ترکیبات خاک می تواند بر توان کاتالیتیکی آنزیم ها تاثیر بگذارد. آمیدوهیدرولازها شامل ال- گلوتامیناز، ال- آسپاراجیناز، اوره آز، آمیداز و ال- آسپارتاز کارکرد ویژه ای در معدنی کردن نیتروژن خاک بر عهده دارند. هدف این پژوهش، بررسی توزیع خاکدانه ای آنزیم های ال - گلوتامیناز، ال - آسپاراجیناز و اوره آز در اکوسیستم های جنگلی گیسوم و دلور ا است. خاکدانه ها با بهره گیری از روش الک تر جدا شدند. اندازه خاکدانه های جدا شده2<، 1-2، 0.5-1، 0.25-0.5و 0.1-0.25 میلی متر است. فعالیت آمیدوهیدرولازها با منشا مختلف و همچنین کربن آلی درون خاکدانه ها اندازه گیری شد. یافته ها نشان می دهد کاربری کاج جنگل گیسوم بیش ترین مقدارکربن را داراست. فعالیت دو آنزیم ال - گلوتامیناز و اوره آز در هر دو کاربری جنگل گیسوم برابر است. اما فعالیت ال - آسپاراجیناز در کاربری افرا بیش تر از کاج دیده شد. درجنگل گیسوم با افزایش اندازه خاکدانه، فعالیت آنزیم ها افزایش می یابد. در ج نگل دلورا فعالیت آنزیم ها به دگرگونی شیوه بهره وری از زمین، پاسخ بهتری نشان می دهد، به طوری که فعالیت این سه آنزیم با جنگل زدایی کاهش می یابد. یافته های این پژوهش نشان می دهد، مدیریت های مرسوم مانند شخم باعث افزایش ریز خاکدانه ها می شود که بر ویژگی های بیو لوژیکی و بیوشیمیایی خاک تاثیر می گذارد که در نهایت منجر به تغییر چرخه نیتروژن درون خاکدانه ها می شود.