ارزیابی یادگیری و حافظه موش صحرائی صرعی شده توسط تزریق داخل هیپوکمپی اسید کاینیک پس از دریافت بربرین

صرع دومین بیماری شایع سیستم عصبی مرکزی است. از آن جا که شیوع مشکلات حافظه در بیماران صرعی زیاد است، هدف بررسی حاضر اثر بربرین بر اختلال یادگیری و حافظه در موش های صحرایی صرعی شده بود.
در این مطالعه از 32 موش نر با وزن 240-190 گرم استفاده شد، که به 4 گروه شم (Sham) یا کنترل با جراحی کاذب، شم دریافت کننده ی بربرین، صرعی، و صرعی دریافت کننده ی بربرین تقسیم شدند. بربرین به میزانmg/kg 25 به طور روزانه و به صورت داخل صفاقی و از یک هفته قبل از جراحی به حیوان ها تا یک ساعت قبل از جراحی تزریق گردید. برای صرعی نمودن حیوان ها از اسید کاینیک حل شده در نرمال سالین به میزان 1 میکروگرم به ازای هر موش استفاده شد. در پایان هفته پنجم جهت بررسی حافظه و یادگیری تحت آزمون رفتار احتراز غیر فعال در دستگاه شاتل باکس و آزمون مازY قرار گرفتند.
تاخیر اولیه بین گروه ها تفاوت معنی دار نداشت. تاخیر در حین عبور در گروه صرعی شده در حد معنی-داری از گروه شم کمتر بود (p<0.05) و در گروه صرعی تحت تیمار با بربرین این پارامتر در حد معنی دار بیشتر از گروه صرعی بود (p<0.05). در زمینه رفتار تناوبی در گروه صرعی شده کاهش معنی دار تناوب مشاهده شد (p<0.05) و در گروه پیش تیمار با بربرین این پارامتر بهبود نیافت. به علاوه در گروه صرعی پیش تیمار با بربرین کاهش شدت تشنج مشاهده شد (p<0.05).
نتایج این مطالعه نشان داد، تجویز بربرین در صرع لوب گیجگاهی سبب بهبود حافظه و یادگیری در آزمون رفتار اجتنابی غیرفعال می شود، اما موجب بهبود حافظه فضایی نمی شود و همچنین بربرین دارای اثر ضد تشنج هم می باشد.