دیدگاه دانشجویان مامایی در مورد وضعیت حمایت و نظارت بالینی در محیط های آموزش بالینی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

یکی از ارکان اساسی در آموزش مامایی ارائه ی حمایت و نظارت بالینی کافی از سوی مربیان بالینی می باشد. فقدان چنین حمایت و نظارتی می تواند پیامدهای یادگیری بالینی دانشجویان مامایی را تحت تاثیر قرار دهد. در مرور وسیع متون مطالعه ای یافت نشد که حمایت و نظارت بالینی را در آموزش بالینی دانشجویان مامایی مورد بررسی قرار داده باشد. بنابراین، هدف از انجام این مطالعه، بررسی وضعیت موجود حمایت و نظارت بالینی از دیدگاه دانشجویان مامایی می باشد. این مطالعه ی توصیفی_مقطعی در نیم سال اول سال تحصیلی 91-1390 انجام گردید و داده های 74 دانشجوی کارشناسی مامایی دانشگاه علوم پزشکی زنجان که حداقل تجربه ی دو ترم آموزش بالینی داشتند، جمع آوری گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه ی درک حمایت و نظارت استفاده شد که دو حیطه ی حمایت (17 گویه) و نظارت (12 گویه) را در آموزش بالینی مورد بررسی قرار می دهد. نمره ی نهایی در حیطه ی حمایت از 17 تا 85 و در حیطه ی نظارت بالینی از 11 تا 60 متغیر بود. برخی مشخصات تحصیلی دانشجویان نیز با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. نتایج نشان داد که در حیطه-ی حمایت بالینی میانگین دیدگاه دانشجویان 10/2± 58 بود. در این حیطه نیز بیشترین نمره مربوط به خرده مقیاس «ارائه-ی کمک» و کمترین نمره مربوط به «درک نیازهای آموزشی» بوده است. همچنین، میانگین نمره ی دانشجویان در حیطه ی نظارت بالینی 10/9± 43 بود. نتایج نشان می دهد که دانشجویان مامایی از نظر دریافت حمایت و نظارت وضعیت نسبتا مناسبی دارند، ولی جهت دستیابی به وضعیت ایده آل اعمال تغییراتی ضروری است.