مقادیر عناصر معدنی هشت گونه مرتعی در مراتع ییلاقی طالقان

برای رسیدن به عملکرد دام در سطح مطلوب تامین نیاز غذایی دام از نظر عناصر معدنی ضروری است. به همین منظور، عناصر معدنی هشت گونه مهم مرتعی و مورد چرای دام شامل Ferula ovina، Prangus uloptera، Medicago sativa، Lotus goeblia، Trifolium montanum، Melilotus officinalis، Sanguisorba minor،و Stachys inflate در مراتع ییلاقی طالقان در مراحل مختلف رشد (رشد رویشی، گل دهی، و بذردهی) اندازه گیری شد. بدین منظور، در هر مرحله رشد از هر گونه 3 نمونه و برای هر نمونه حداقل 5 پایه گیاهی از نقاط مختلف تیپ های گیاهی برداشت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تجزیه واریانس یک طرفه انجام شد و به منظور مشاهده منابع تغییرات درون گروهی از آزمون دانکن استفاده شد. همچنین، با استفاده از آزمون t مقدار عناصر مذکور با حد بحرانی شان برای تامین نیاز روزانه واحد دامی در حالت نگه داری مقایسه شد. نتایج نشان می دهد مقادیر عناصر معدنی گونه ها در مراحل اولیه رشد بیشتر از مقدار آن ها در مراحل پایانی رشد (مرحله بذردهی) است. ضمن اینکه مقادیر مذکور در هر مرحله از رشد بین گونه های مورد بررسی یکسان نیستند. به طور کلی، گونه های مورد بررسی از حیث مقادیر کلسیم، آهن، مس، منگنر، و کبالت، به منظور تامین نیاز روزانه دام، در وضعیت مطلوبی قرار دارند، ولی از نظر عناصر پرمصرف مانند مقادیر سدیم و منیزیم در مراحل مختلف رشد و به ویژه در مراحل پایانی رشد از وضعیت مطلوبی به منظور تامین نیاز روزانه واحد دامی برخوردارند. این امر بیانگر آن است که مطلوبیت علوفه مرتع در زمان های مختلف چرا از حیث عناصر معدنی یکسان نیست. طبیعی است که بسته به شرایط سال ممکن است مقادیر عناصر معدنی گیاهان قدری تغییر یابد، ولی، به دلیل هزینه بربودن تعیین عناصر معدنی، می توان از نتایج مذکور به منظور برآورد نیاز روزانه دام در سال های مختلف استفاده کرد.