بررسی ارتباط سلامت معنوی با سازگاری در بیماران تحت درمان با همودیالیز

نارسایی مزمن کلیه یکی از بیماری های مزمن و تهدید کننده زندگی است. اختلالات ناشی از بیماری و درمان شرایط زندگی را برای این بیماران سخت کرده به گونه ای که این بیماران همواره نیازمند سازگار شدن با شرایط ایجاد شده هستند. این پژوهش به منظور بررسی ارتباط سلامت معنوی با سازگاری در بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام گردید.

این مطالعه از نوع تحقیقات همبستگی است. تعداد نمونه 96 نفر بود و نمونه گیری به صورت سرشماری در میان بیماران تحت درمان با همودیالیز که برای درمان به مراکز همودیالیز تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مراجعه می کردند، انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه ای مشتمل بر سه قسمت: بخش اول مربوط به خصوصیات دموگرافیک، بخش دوم سازگاری با بیماری و بخش سوم سلامت معنوی مورد استفاده قرار گرفت. جهت آنالیز داده ها از آزمون های آماری پارامتریک و نان پارامتریک استفاده شد.

نتایج حاصل نشان داد 25 درصد افراد دارای سطح سلامت معنوی بالا، 74 درصد افراد دارای سطح سلامت معنوی متوسط و 1درصد افراد دارای سطح سلامت معنوی پایین بودند. بین نمره سلامت معنوی و نمره سازگاری و ابعاد آن رابطه مستقیم وجود داشت (000/0 > p). به طوریکه با افزایش نمره سلامت معنوی، نمره سازگاری نیز افزایش می یافت.

نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میان سلامت معنوی و نمره سازگاری و ابعاد آن ارتباط مستقیم وجود دارد، از آنجا که سطح سلامت معنوی در بیماران تحت درمان با همودیالیز در حد متوسط بود، لذا باید ترتیبی اتخاذ گردد که مراقبتهای معنوی بر اساس نیاز بیماران به آنها ارائه گردد تا سطح سلامت معنوی افزایش یابد.