مشارکت مردمی در انقلاب مشروطه ایران

نویسنده در مقاله حاضر، که بیش از دو دهه پیش به نگارش درآورده است، می کوشد با روشن ساختن جنبه های مختلف مشارکت مردمی در تحقق انقلاب مشروطه آن را از جنبشهای غیر اصیل که در خاورمیانه روی داده متمایز ساخته و در ردیف یکی از انقلابهای مهم جهان به شمارآورد. وی نخست به تشریح موقعیت خاص ایران در قیاس با کشورهای نظیر مصر و عثمانی می پردازد و از زمینه های موجود در ایران برای وقوع یک انقلاب مردمی سخن می گوید. سپس به اهمیت و نقش علما در جامعه ایران، بویژه به نقش آنان در مخالفت با نظام سیاسی موجود که منجر به رهبری انقلاب مشروطه از سوی آنان شد، می پردازد. همچنین بر مترقی بودن قانون اساسی مشروطه انگشت تاکید می نهد و در نهایت با بیان چگونگی وقوع قیامهای مردمی در برخی از شهرهای ایران برای سرنگونی محمدعلی شاه که با کودتا به نظام نوپای مشروطه پایان داده بود، بار دیگر از نقش مردم در بازگرداندن نظام مشروطه و سرنگونی استبداد سخن می گوید.