اثر عوامل کمی و کیفی موثر بر تقاضای بیمه عمر در کشور

بیمه عمر، با توجه به گسترش وسیع در جهان به خصوص در کشورهای توسعه یافته، نقش مهمی در اقتصاد این کشورها ایفا می کند. با وجود کارکردهای بسیار و اهمیت بیمه عمر، این صنعت در ایران، مانند اکثر کشورهای درحال توسعه ناشناخته باقی مانده و نقش آن در اقتصاد کشور و زندگی خانواده ها ناچیز است. در پژوهش حاضر، به بررسی عواملی پرداخته شده که در گسترش بیمه عمر در کشور موثرند. این پژوهش به صورت میدانی صورت گرفته و جامعه آماری آن کل کشور است. دراین راستا نمونه ای به صورت تصادفی و از داخل چندین خوشه در دسترس انتخاب شده است.
بر مبنای اطلاعات جمع آوری شده و با استفاده از تحلیل دسته بندی چندگانه، نتایج حاکی از آن است که اعتقاد به اینکه فرد تا 65 سالگی دچار بیماری حادی شود بیشترین تاثیر را بر تقاضای بیمه عمر دارد. سن فرد دومین عامل تاثیرگذار است. سایر متغیرهای تاثیرگذار به ترتیب اثرگذاری شامل اعتقاد به ارث گذاشتن برای فرزندان، قیمت بیمه نامه، رعایت اصول اعتقادی و مذهبی و عضویت در صندوق بازنشستگی و در نهایت اشتغال همسر است.