چگونگی تاثیر توکل در درمان حزن از منظر قرآن و حدیث

حزن و اندوه شدید و مداوم، از جمله بیماری های روحی و اخلاقی است که آسیب های گوناگونی را در جسم، جان و رفتار آدمی بر جای می گذارد. درمان این بیماری، از دغدغه های اندیشمندان علوم اسلامی و پژوهشگران روان شناسی بوده است. از منظر قرآن و حدیث نیز، یکی از راه های از میان بردن حزن در زندگی، «توکل به خدا» معرفی شده است.
پرسش اساسی این است که توکل، چگونه باعث برطرف شدن حزن و افزایش شادکامی انسان در سختی های زندگی می شود؟ مقاله حاضر با روش کتابخانه ای و تحلیل محتوا، به تبیین مفهوم توکل و کاربرد آن در «حزن زدایی» می پردازد و پس از مطالعه و بررسی متون اسلامی (قرآن و حدیث) به این نتیجه می رسد که توکل و اعتماد به خداوند، با تغییر و اصلاح شناخت آدمی در حوزه های عاطفی و رفتاری انسان تاثیر می گذارد که حاصل آن، صبر در ناملایمات، زهد در تمایلات و شادابی و تلاش در کارها خواهد بود. نتیجه اینکه برای رهایی از اندوه، باید «توکل به خدا» را در انسان ها به وجود آورد.