فراوانی مقاومت به آنتی بیوتیک ایمی پنم در ایزوله های بالینی و مقایسه نتایج دیسک های ایمی پنم ایرانی و خارجی

در ایران مقاومت به آنتی بیوتیک ایمی پنم درحال افزایش است. با توجه به اهمیت این آنتی بیوتیک در درمان عفونت های بیمارستانی و نقش کلیدی روش انتشار دیسک به عنوان روش اصلی تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی، در این مطالعه فراوانی مقاومت به آنتی بیوتیک ایمی پنم در ایزوله های بالینی جدا شده از بیماران و نتایج حاصل از دیسک های ایمی پنم ایرانی و خارجی مقایسه گردید.
در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 241 ایزوله باکتریایی از بیماران بستری در بخش های مختلف بیمارستان بقیه الله (عج) تهران جداسازی شد. پس از خالص سازی ارگانیسم های حاصله، هویت ایزوله ها به وسیله تست های بیوشیمیایی تعیین شد. سپس مقاومت به ایمی پنم با استفاده از آنتی بیوگرام به روش انتشار دیسک توسط دیسک های رایج ایمی پنم ایرانی و خارجی (شرکت Mast) تعیین و از طریق آزمون مک نمار مقایسه گردید. با استفاده از آزمون آنتی بیوگرام به روش انتشار دیسک، ایزوله های مقاوم به ایمی پنم از نظر مقاومت به شش گروه مختلف آنتی بیوتیکی شامل جنتامایسین، سفتازیدیم، تتراسایکلین، آزیترومایسین، سفالکسین و سیپروفلوکسازین بررسی شد.
ارگانیسم های جدا شده به ترتیب کلبسیلا، اشریشیا کلی و سودوموناس ائروژینوزا بودند. بیشترین نمونه بالینی مربوط به نمونه ادرار (28%) و پس از آن نمونه زخم (18.5%) بود. براساس نتیجه آنتی بیوگرام با دیسک ایمی پنم داخلی 62 ایزوله (25.7%) و براساس دیسک Mast 19 ایزوله (7.8%) به ایمی پنم مقاوم بودند. خطای آزمایشگاهی حاصل از دیسک ایمی پنم ایرانی نسبت به دیسک Mast به طور معنی داری بالا بود (P<0.05). از بین 19 ایزوله مقاوم به ایمی پنم، 17 ایزوله سودوموناس ائروژینوزا و دو ایزوله دیگر انتروکوک و کلبسیلا بودند. 57 درصد کل ایزوله های مقاوم به ایمی پنم مربوط به بخش ICU بود. بیشترین مقاومت ایزوله های مقاوم به ایمی پنم به جنتامایسین (84%) و کمترین آن به سیپروفلوکسازین (63%) بود و 84 درصد ایزوله ها دارای مقاومت چندگانه بودند.
اگرچه در این مطالعه درصد کمی از ایزوله های حاصله (به عنوان مهم ترین پاتوژن های بیمارستانی) به ایمی پنم مقاوم بودند؛ اما میزان مقاومت چندگانه در این ایزوله ها و این که اغلب آنها از بخش ICU جدا شده بودند؛ قابل توجه است.