اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بر میزان نوروترپسین در عضلات تند انقباض و کند انقباض موش های سالمند ویستار

یکی از عوامل مهمی که باعث بروز سارکوپنیا می شود نوروترپسین است. نوروترپسین یک بیومارکر عصبی است که از مغز، آکسون ها و موتونورون ها آزاد شده و باعث تخریب ساختار اتصال عصبی-عضلانی (NMJ) و در نتیجه موجب بروز سارکوپنیا می شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر میزان نوروترپسین عضلات تند انقباض و کند انقباض در موش های صحرایی نژاد ویستار سالمند بود.

به این منظور 20 سر موش صحرایی نژاد ویستار سالمند (24 ماه) با میانگین وزنی 5/3 ± 485 پس از یک هفته آشناسازی با شرایط آزمایشگاهی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (10=n) و گروه تمرین مقاومتی(10= n) تقسیم شدند.پروتکل تمرینی گروه تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان با حمل وزنه های 50 %، 75%، 90% و 100درصد وزن کل بدن حیوانات به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته بود.گروه کنترل در مجاورت گروه تجربی و در آزمایشگاه بدون اجرای هیچ گونه تمرینی نگهداری می شدند.حیوانات 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین تشریح شدند.در عمل جراحی موش ها، عضله کند انقباض نعلی و تند انقباض باز کننده طویل انگشتان پا (EDL) استخراج گردید و در نیتروژن مایع منجمد شده و تا زمان آنالیز بافت ها در دمای 80- درجه سانتیگراد نگهداری شد. به منظور سنجش تغییرات پروتئین در بافت های عضلانی از روش وسترن بلات و برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون t-مستقل استفاده شد.

تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از تحقیق نشان داد که بین میزان پروتئین نوروترپسین عضلات کند انقباض نعلی و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (0.05> P).. همچنین یافته نشان داد که تفاوت میزان نوروترپسین گروه کنترل و تمرین در عضله تند انقباض(EDL) معنی دار بود (0.05 >P).

از آنجایی که بالارفتن میزان نوروترپسین باعث تخریب NMJ، تخریب تار های عضلانی و بروز سارکوپنیا می شود،لذا با توجه به نتایج تحقیق حاضر استنباط می شود که احتمالا تمرین مقاومتی محرک مناسبی جهت کاهش میزان نوروترپسین برای جلوگیری از تخریب NMJ و بروز سارکوپنیا باشد.