تجمع افتراقی عناصر غذایی، عوامل بیوشیمیایی و محتوی رنگدانه های فتوسنتز ی در برگ نهال های بادام [Prunus dulcis D. Webb] در شرایط تنش شوری

شوری یکی از تنش های اصلی محیطی است که اثر بازدارنده بر متابولیزم و رشد گیاهان دارد. تنش شوری فیزیولوژی گیاه را در سطوح کلی و سلولی، از طریق ایجاد تنش ناشی از افزایش فشار اسمزی و بر هم زدن تعادل یونی، تحت تاثیر قرار می دهد. در ایران مناطق پرورش بادام به نواحی خشک و عمدتا به کشت های آبی محدود می شوند. در این مناطق، خشکی های مزمن با گرمای زیاد و بارش کم همراه است که این وضعیت سبب اتلاف آب از گیاه (افزایش تنفس) و تجمع املاح در خاک می گردد. بدین منظور و جهت ارزیابی پاسخ فیزیو- بیوشیمیایی گیاه بادام ((Prunus dulcis. Webb به شوری این آزمایش اجرا گردید. نهال های یک ساله ی بادام، رقم مامایی، تحت تیمارهای مختلف شوری آب آبیاری (با هدایت الکتریکی 3، 5، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر) قرار گرفت. در این آزمایش، رنگدانه های فتوسنتزی شامل کلروفیل های a و b، مجموع (a+b)، نسبت (a/b) و شاخص پایداری آنها (CSI) مورد ارزیابی قرار گرفت. محتوای عناصر غذایی شامل یون های سدیم، پتاسیم، منیزیم و کلسیم و همچنین پارامترهای بیوشیمیایی شاخص از جمله قندهای محلول (کل)، پرولین، اسیدهای آمینه آزاد و محتوی پروتئین کل اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد علاوه بر وجود رابطه ی مستقیم و منفی بین افزایش میزان شوری و بیشتر پارامترهای مربوط به رنگدانه های فتوسنتزی، یک فرایند رقابتی بین یون های سدیم و کلر با یون های پتاسیم و کلسیم برقرار است. افزایش شوری آب آبیاری سبب تجمع معنی دار قند های محلول، پرولین و اسید های آمینه آزاد و کاهش تراکم پروتئین گردید. در این آزمایش نهال های بادام (رقم مامایی) شوری آب آبیاری را تا 3 دسی زیمنس بر متر، بدون نشان دادن تغییرات اساسی در پارامترهای فیزیوبیوشیمیایی، تحمل کردند.