مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت هوازی شدید بر وضعیت گلوتاتیون ردوکس گلبول های قرمز خون ورزشکاران حرفه ای، ورزشکاران تفریحی و غیرورزشکاران

وضعیت ردوکس درون سلول نمایانگر محیط احیاگر یا اکسایش گر است؛ که به ترتیب می تواند شاخص سلامت سلول یا بیماری آن باشد. تمرین های ورزشی مختلف می توانند با تغییر نسبت تیول به دی سولفید زوج های ردوکس مثل گلوتاتیون باعث جابه جایی تعادل ردوکس گردند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر یک جلسه فعالیت هوازی شدید بر وضعیت گلوتاتیون ردوکس گلبول های قرمز خون در ورزشکاران حرفه ای، ورزشکاران تفریحی و غیرورزشکاران انجام شد.
این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که درآن ده نفر از آزمودنی های مرد ورزشکار حرفه ای، ورزشکار تفریحی و غیرورزشکار داوطلب با میانگین سنی 21.10±1.72؛ 72; 21.70±1.88 و 20.10±1.44 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند.از آزمودنی ها قبل، بلافاصله، ده و سی دقیقه پس از فعالیت با شدت 75% حداکثر اکسیژن مصرفی نمونه خونی اخذ شد و مقادیر گلوتاتیون احیاشده، گلوتاتیون اکسیدشده و نسبت گلوتاتیون احیا شده به گلوتاتیون اکسید شده در گلبول های قرمز و سطح سرمی کورتیزول و کراتین کینازاندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که نسبت گلوتاتیون احیاشده به اکسیدشده گلبول های قرمز خون در ورزشکاران حرفه ای، ورزشکاران تفریحی و غیر ورزشکاران به ترتیب عدم تغییر، افزایش و کاهش داشت. پایین ترین و بالاترین نسبت گلوتاتیون ردوکس به ترتیب مربوط به گروه ورزشکاران حرفه ای و تفریحی بود. مقادیر سرمی کورتیزول و آنزیم کراتین کیناز در هر سه گروه متعاقب فعالیت افزایش یافت.
بر اساس یافته های مطالعه انجام شده، تعادل ردوکس به دنبال فعالیت هوازی شدید در ورزشکاران حرفه ای تغییری نمی کند؛ اما در ورزشکاران تفریحی به سمت محیطی با احیاگری بیشتر و در غیرورزشکاران به سمت محیط اکسیدکننده تر جا به جا می شود.