تاثیر راهنمایی شناختی بر مولفه های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار 12- 8 سال

در صوت درمانی، رویکرد راهنمایی شناختی از طریق تحریک الگوهای تفکر و تصویرسازی های معنایی ذهنی نهفته در تکالیف منجربه استخراج رفتار صوتی موردنظر می شود. در این پژوهش، از راهنماهای شناختی برای تغییر مولفه های اکوستیکی نوای گفتار در کودکان بهنجار استفاده شده است.
پژوهش حاضر به شیوه کارآزمایی بالینی بر روی 120 کودک بهنجار (60 مذکر و 60 مونث) 12- 8 ساله انجام شد. کودکان مورد مطالعه از روی 6 جمله حاوی کلمات کلیدی به ترتیب «بلند»، «آرام»، «هل داد»، «بالا»، «خوشحال» و «ناراحت» دو مرتبه (قبل و بعد از ارایه راهنمایی شناختی) خواندند. مولفه های اکوستیکی نوای گفتار شامل فرکانس پایه، شدت، دیرش و تغییرات آن ها در تکالیف فوق با استفاده از نرم افزار praat مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد میانگین فرکانس پایه در کلیه کلمات کلیدی و جملات مورد بررسی (به استثنای جمله حاوی کلمه کلیدی «هل داد») در کلیه محدوده های سنی و جنسی بعد از ارایه راهنمایی شناختی افزایش معنادار (05/0p˂) یافت. میانگین شدت نیز در جملات حاوی کلمات کلیدی «بلند»، «هل داد»، «بالا» و «خوشحال» به صورت معنادار افزایش؛ اما در جملات حاوی کلمات «آرام» و «ناراحت» کاهش یافت (05/0p˂)؛ تغییرات دیرش نیز در کلیه جملات و کلمات کلیدی به لحاظ آماری معنادار بود (05/0p˂).
راهنمایی های شناختی می تواند بدون تحمیل هیچ گونه الگوی بیرونی، جنبه های مختلف نوای گفتار را در کودکان بهنجار فارسی زبان تغییر دهد. مطالعات بعدی می توانند قابلیت استفاده از رویکرد راهنمای شناختی را در درمان مشکلات نوای گفتار کودکان فارسی زبان مورد مطالعه قرار دهند.