نقشه یابی نواحی ژنومی مرتبط با شاخص های مقاومت به خشکی در لاینهای دبل هاپلوئید جو

به منظور نقشه یابی نواحی ژنومی موثر در شاخصهای کمی مقاومت به خشکی در جو، آزمایشی با 72 لاین هاپلوئید مضاعف جو به همراه والدین آنها (استپتو و مورکس)، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سیستان، در قالب طرح لاتیس ساده با دو تکرار و در دو شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی پس از گل دهی اجرا گردید. هر پلات آزمایش شامل 6 ردیف به طول 3 متر و فاصله 25 سانتی متر بود. بر اساس عملکرد نسبی ژنوتیپها در شرایط تنش خشکی و نیز در شرایط مطلوب آبیاری، شاخصهای Ys، Yp، TOL، MP، GMP، HM، DSI و STI محاسبه و برای شاخصهای YP، YS، GMP، MP و TOL تفکیک متجاوز از والدین در جهت مثبت مشاهده شد. برای شاخصهای مورد مطالعه در مجموع 17 QTL شناسایی گردید که تعداد و نوع و اثر 15 QTL در شاخصهای متفاوت پایدار بود. بیشترین مقدار LOD برای شاخص HM و روی کروموزوم H2 بدست آمد. QTLهای شاخصهای تحمل خشکی روی کروموزوم های H2، H3 و H5 نقشه یابی گردیدند. هم مکانی QTLها، همبستگی بین شاخصهای مورد مطالعه را توجیه نمود. در نتیجه، استفاده از گزینش به کمک نشانگر در این جامعه از کارایی لازم برخوردار می باشد.