تاثیر تنش آبی با استفاده از آبیاری بارانی به روش تک شاخه ای بر عملکرد سویا

آب از جمله نهاده های تولید است که در مهندسی کشاورزی از اهمیت والایی برخوردار است. محدودیت آب، عمده ترین عامل منفی و بازدارنده در زراعت آبی محسوب می شود و به دلیل وجود این محدودیت از جنبه های کیفی و کمی، تحقیقات کم آبیاری جهت بهینه سازی مصرف آب و تعیین شاخص های آستانه ای عمق[A1] ، جایگاه ویژه ای می یابد و در این ارتباط شناخت رابطه آب- عملکرد ضروری خواهد بود. در این تحقیق اثر تنش آبی بر عملکرد و اجزاء عملکرد سویا در شش سطح آبیاری(Is1 تا Is6) برای رقم سپیده در شش تکرار با استفاده از آبیاری بارانی تک شاخه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. تابع تولید عملکرد دانه به صورت(y=-0.1301x2+92.365x-6203.6, R²=0.9446) به دست آمد. تحت شرایط آبیاری کامل، سویا(رقم کتول) به 9/354 میلی متر آب برای تولید حداکثر 10190 کیلوگرم بر هکتار نیاز دارد. حداقل و حداکثر میانگین کارایی مصرف آب برای تولید دانه به ترتیب در سطوح آبیاریIs1 و Is4 به ترتیب برابر 0/16 و 3/35  کیلوگرم در هکتار در هر میلی متربه دست آمد. با افزایش مقدار آب مصرفی، میانگین عملکرد دانه و تعداد غلاف در بوته نیز افزایش یافتند. حداقل میانگین عملکرد دانه، وزن هزار دانه و تعداد غلاف در بوته در  Is1حاصل گردید. ضریب تنش آبی FAO (Ky) برابر 92/0 محاسبه شد. مقایسه واکنش عملکرد ارقام نسبت به مقادیر مختلف مصرف آب و ضریب واکنش آن ها به آب (Ky)، حاکی از در اولویت بودن کشت رقم کتول نسبت به ارقام تحت کشت سحر و G3 در استان گلستان به منظور افزایش تولید و استفاده بهینه از منابع آب محدود دارد.