بررسی نقش جنسیت در ارزیابی امنیت فضای محله ای با تاکید بر رویکرد CPTED

بدون شک امروزه یکی از معیارهای رضایت مندی افراد از فضاهای محلهای، داشتن محیطی امن و به دور از جرم محسوب میشود. بررسی ها نشان می دهد که با توجه به تفاوتهایی که میان مردان و زنان از نظر فیزیک و ابعاد جسمی از یک سو و حساسیت و خصوصیات ادراکی از سوی دیگر وجود دارد، میزان توجه به مسئله امنیت نیز در میان آنان متفاوت است. لذا این پژوهش بر پایه رویکرد CPTED، به دنبال بررسی و تعیین شاخصهای تامین امنیت از طریق طراحی محیطی با توجه به ترجیحات زنان و مردان است. روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را ساکنان بخش میانی محله صابونپزخانه واقع در منطقه 12 شهر تهران تشکیل می دهند. 200 پرسشنامه در خصوص میزان تاثیر هر یک از شاخصها در امنیت محله به شیوه تصادفی در محله تکمیل شده است. یافته ها نشان میدهد که زنان نقش تمامی شاخصها شامل نظارت، مدیریت و نگهداری، کنترل دسترسی، قلمروگرایی و حمایت از فعالیت را در ادراک احساس ناامنی تایید کردند؛ در حالی که در میان مردان دو شاخص نظارت و کنترل دسترسی مورد توجه بوده است. بنابراین لازم است توجه به این تفاوت در تدوین راهکارهای اجرایی دقیقتر به منظور تامین امنیت فضاهای محل های مد نظر قرار گیرد