خودسوزی در ایران، عوامل خطر و راه کارهای پیشگیری

سالانه حدود 2000-1500 نفر در ایران به علت خودسوزی جان خود را از دست می دهند. این پدیده عموما گروه فعال و مولد جامعه (زنان نوجوان و جوان) را درگیر می کند و علاوه بر آن می تواند منجر به عوارض ماندگار متعدد برای فرد، خانواده و جامعه گردد. از جمله مواردی که لزوم توجه سیستم بهداشتی به پدیده را می افزاید، قابلیت پیشگیری از آن است.
این مقاله به روش مطالعه مروری روایی انجام شد. عوامل خطر و عوامل محافظت کننده خودسوزی با مرور اطلاعات منتشرشده در منابع در دسترس آنلاین شامل مراکز داده های «پاب مد»، «گوگل اسکالر»، «آی اس آی»، «اسکوپوس» و همچنین منابع مکتوب در دسترس شامل کتب و پایان نامه های غیرآنلاین شناسایی گردید و سعی شد ضمن بررسی و شناسایی الگوی اپیدمیولوژیک این پدیده، راه های پیشگیری از آن به صورت اختصار آورده شود.
بررسی ها نشان می دهد که پدیده خودسوزی عموما در زنان جوان به وقوع می پیوندد. شایع ترین عامل خطر در ایران اختلال انطباقی است.
این مطالعه نشان می دهد که خودسوزی یکی از مشکلات مهم بهداشتی در بعضی از نقاط ایران به حساب می آید و باید مورد توجه مسئولین بهداشتی قرار گیرد. اقدامات پیشگیرانه و کم هزینه و استفاده ازخدمات مشاوره ای توانایی پیشگیری از این پدیده را دارند و می توانند در اولویت اقدامات بهداشتی قرار گیرند.