بررسی اثر عصاره هیدروالکلی دارچین بر علائم قطع مصرف مرفین در موش صحرائی

مکانیسمهای دقیق وابستگی به اپیوئیدها و سندرم قطع مصرف هنوز بطور کامل شناخته نشده اند. از دیر باز مطالعات زیادی در رابطه با عواملی که بتوانند علایم قطع مصرف را کاهش دهند و خود منجر به وابستگی نشوند، صورت گرفته است. دارچین یک داروی گیاهی است که برای بهبود اختلالات تنفسی، مشکلات گوارشی، آرتریت، دیسمنوره و درد گلو مورد استفاده قرار گرفته است. این عامل گیاهی به عنوان آرام بخش در طب سنتی چین و هند استفاده می شود. هدف از این مطالعه شناخت اثر عصاره هیدروالکلی دارچین بر علایم قطع مصرف مرفین در موش صحرایی بود.
در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار در محدوده وزنی 275-225 گرم بطور تصادفی در 5 گروه 8 تایی وارد مطالعه شدند. به منظور القای وابستگی، از روش تزریق زیر جلدی دوزهای فزاینده مرفین در یک دوره 13 روزه استفاده شد. در روز سیزدهم نیم ساعت بعد از آخرین دوز تزریق مرفین، به گروه کنترل، سالین (ml/kg 1) و به 3 گروه درمانی به ترتیب عصاره هیدروالکلی دارچین در دوزهای mg/kg 50، 100 و 200 به صورت داخل صفاقی تزریق شد. پس از نیم ساعت، به همه گروه ها نالوکسان (mg/kg، ip 4) تزریق و به مدت 60 دقیقه علایم قطع مصرف شامل (پرش، ایستادن روی پاها، تیمار کردن آلت تناسلی، کشیدن شکم روی زمین و حرکات شبیه سگ خیس) ثبت گردید.
نتایج این مطالعه نشان داد که دارچین در دوز mg/kg50، 100 و 200 در مقایسه با گروه کنترل دریافت کننده مرفین، بطور معنی داری رفتار تیمار ناحیه تناسلی را کاهش داد. همچنین این عصاره در تمامی دوزهای بکار رفته، توانست علایم تام سندرم ترک را در مقایسه با گروه کنترل بطور معنی داری کاهش دهد.
با توجه به نتایج بدست آمده، عصاره هیدروالکلی دارچین در کاهش علایم قطع مصرف مرفین موثر بوده است.