بررسی معناشناختی ترجمه رمان آخرین روز یک محکوم

به نظر می رسد یکی از دلایل نارضایتی بیشتر مترجمان متون ادبی در پایان عمل ترجمه همانا تفاوت شدت معنا میان متن مبداء و متن مقصد باشد. در متون ادبی آرایه ها و شگردهای ادبی نقش بسزایی در افزایش یا کاهش معنا دارند. در نتیجه در این پژوهش سعی کرده ایم نخست این آرایه ها را در متن مبداء شناسایی و سپس رد آنها را در متن مقصد پیدا کنیم. برای نمایش شدت معنا از ابزاری کاملا کارآمد به نام نمودار تنشی کلود زیلبربرگ و ژاک فونتانی و از منظر زبانشناسی نیز از نظریه های آنتوان برمن بهره برده ایم. نتیجه پژوهش به ما نشان می دهد که نادیده گرفتن و نقض آرایه های ادبی در خلال عمل ترجمه می تواند آسیبی جدی هم به شبکه کلامی و هم به شبکه معنایی متن اصلی بزند. همچنین با اتکا به این پژوهش می توان نتیجه گرفت که برخی از گرایشات تغییرشکل دهنده معلول عدم بازآفرینی آرایه های ادبی در متن ترجمه است. در نتیجه هدف اصلی این تحقیق نمایاندن مسائلی است که حل آنها کمک شایانی به بهبود عمل ترجمه و اجتناب هر چه بیشتر از نواقص احتمالی خواهد کرد.