تجربه زندگی با آسیب سوختگی: یک مطالعه کیفی

به دلیل چندبعدی بودن و وسعت دامنه اثرات مخرب سوختگی بر زندگی مبتلایان، تجربه زندگی پس از سوختگی عموما انفرادی و ارتباط نزدیکی با بافت فرهنگی و مذهبی آن ها دارد. لذا این مطالعه باهدف بررسی تجارب بیماران سوختگی در گذر از حادثه تا بازگشت به جامعه؛ جهت برنامه ریزی های مراقبتی -توان بخشی منطبق با بستر موجود و نیاز جامعه ایران صورت گرفت.
مطالعه حاضر یک تحقیق کیفی است که با استفاده از تحلیل محتوای کیفی و مصاحبه های عمیق و بدون ساختار انجام شده با 15 فرد نجات یافته از سوختگی انجام گرفت.
بر اساس عناصر موجود در مفاهیم متن، تشکیل کدها، دسته ها و زیر طبقات؛ سه طبقه الف) تهدید، ب) آشفتگی و ج) عوامل بیرونی، درونی و بین فردی موثر به عنوان عصاره تجربه مشارکت کنندگان تشکیل یافتند. خطر مرگ، اختلال در روند زندگی، تعارض معنوی، مشغله روحی - روانی، تنهایی و جدایی و تغییر در تصور از خود زیر طبقات «تهدید» بود. طبقه «آشفتگی» نیز بر اساس زیر طبقات درد و عذاب، رنج و ناراحتی، رفتار تهاجمی و تغییر در باورهای خود از خویش شکل گرفت. طبقه عوامل بیرونی، درونی و بین فردی موثر نیز شامل زیر طبقات: اعتقادات و باورها، آرزوها و تمایلات، انگیزه ها، نگرش، ویژگی های دموگرافیک، ویژگی های شخصیتی، تصور از خود، عواطف و هیجانات، تعامل، آگاهی، فرهنگ و بالاخره بعد زمان و مکان بود. تجربه مبتلایان به سوختگی از تهدید و آشفتگی در گذر از حادثه تا بازگشت به جامعه ازنظر زمانی و مکانی روندی خطی داشت که با تهدید جسمی و آشفتگی حسی و درد در مدت بستری آغازمی شد؛ با تهدید روحی، روانی، معنوی و آشفتگی در تصور از خود در جریان زندگی تداوم می یافت و به تهدید اجتماعی و آشفتگی های رفتاری و تغییر در باورهای خود از خویش در بازگشت به جامعه ختم می گردید.
درک عمیق این دو مفهوم به ارائه کنندگان خدمات سلامتی کمک خواهد کرد علاوه بر مشکلات جسمی، مشکلات ذهنی و اجتماعی که هر فرد تجربه می کند را در برنامه ریزی های مراقبتی و توان بخشی مدنظر قرار دهند.