اهمیت مدیریت زمان در استراتژی و مهندسی تولید

بدون شک موفقیت یا شکست هر سازمان در گرو توانایی آن در تعریف راهبردی اثربخش به منظور کسب مزیت رقابتی پایدار جهت خلق ارزش های بلندمدت است. به منظور کسب قابلیت رقابت پذیری لازم است تا مدیران هر شرکت یا سازمان با اخذ تصمیمات مناسب در حوزه های تصمیم مهندسی تولید و عملیات، اهداف عملکردی مجموعه تحت اشراف خود همچون سرعت و انعطاف را تامین کنند. شرکت هایی که روزگاری از طریق کاهش هزینه، تمایز، صرفه جویی و کیفیت رقابت می کردند، امروزه به دنبال کسب مزیت رقابتی به واسطه راهبردهای مبتنی بر زمان هستند. در این مقاله، ضمن تبیین مفهوم و اهمیت مدیریت زمان در فرایندهای تولید و ضرورت اولویت دادن تحلیل های راهبردی بر فناوری، اهداف و راهبردهای سه گانه مبتنی بر زمان تشریح می شود. در ادامه، ساخت و تولید مبتنی بر زمان، به عنوان راهبردی مبتنی بر زمان برای شرکت های تولیدی معرفی می گردد. پس از تبیین راهبردهای بنیادین کاهش زمان چرخه؛ یعنی حذف و موازی سازی، چارچوبی متشکل از شش فعالیت اعم از ساده سازی، استانداردسازی، یکپارچه سازی، دسترسی و کنترل، در ساخت و تولید مبتنی بر زمان، به عنوان ابزارهایی برای کاهش زمان تناوب ارائه می شود.