بررسی و تحلیل درون مایه های شیعی در اشعار معروف عبدالمجید

شعر شیعی یکی از شاخه های مهم و بارز شعر به حساب می آید که از زمان پیدایش آن یعنی صدر اسلام تا به امروز، نقش مهمی در تعبیر و بیان احساسات شاعران نسبت به عقاید مهم مرتبط با شیعه، ایفا نموده است. در عصر حاضر با توجه به مسائل مهمی از قبیل تبلیغات وسیع نسبت به این مکتب و بیداری اسلامی، سرعت قابل توجهی در انتشار و افزایش این نوع شعر به وجود آمده است. معروف عبدالمجید، شاعر مصری تبار معاصر، از جمله افرادی است که پس از پذیرش مکتب تشیع، به سرودن اشعار و قصاید شیعی زیبا و سرشار از عاطفه صادق و پویا، همت گمارده است. اما اشعار این شاعر شیعی، برخلاف وجود معانی متین و تاثیر عمیق آن، همچنان از نگاه تیزبین پژوهشگران عرصه شعر شیعی، پنهان مانده است و همین امر ما را بر آن داشت تا با مراجعه به اشعار گرانسنگ او، درون مایه های مهم شعر شیعی آن را استخراج و تحلیل نماییم تا این شاعر بیش از پیش به جامعه علمی تشیع و خوانندگان معرفی نماییم. نتایج به دست آمده از مطالعه اشعار این شاعر حاکی از آنست که در میان مضامین شیعی موجود در دیوان او، ارادت به ائمه (ع) نظیر امام علی (ع)، امام حسین (ع)، امام رضا (ع) و امام زمان (ع) و ولایت مداری و اظهار تشیع، هم چون نگینی بر تارک اشعار او می درخشد، و شاعر با زبانی صریح و به دور از ابهام و پیچیدگی، عشق و ارادت خویش به اهل بیت را با اسلوبی محکم و استوار به تصویر کشیده است.