زیبایی شناسی عنصر رنگ در شعر عاشورایی معاصر فارسی و عربی

عنصر رنگ به عنوان یکی از عناصر دیداری طبیعت، جایگاه برجسته ای در خلق آثار هنری دارد. تاثیرگذاری این پدیده بر مخاطب، موجب شده است تا شاعران با استفاده از قابلیت های آن، تصاویر شعری بدیعی خلق کنند. آنچه در آثار ادبی زمینه را برای بحث در این زمینه فراهم می سازد، مفاهیم ایحایی و نمادینی است که رنگ ها در کنار زیبائی های بصری به خود می گیرند، امری که گاه این آثار را در لایه ای از ابهام قرار می دهد و دقت و تحلیل عمیق مخاطب را از اثر می طلبد. شاعران برای انتخاب رنگ به عوامل متعددی توجه دارند که از جمله آنها می توان به مسائل زیبایی شناسی، حالات روحی و روانی شاعر، محیط جغرافیایی، عوامل سیاسی- اجتماعی و امثال آن اشاره کرد. انعکاس حماسه عاشورا در ادبیات عربی و فارسی نیز شاهد کاربرد ویژه رنگ در آثار شاعران آن بوده است. با در نظر گرفتن تفاوت ها و اشتراکات دو ملت در نگاه به عاشورا، میراث ادبی، مسائل فرهنگی و غیره، به کارگیری این عنصر تجسمی و دلالت های آن در شعر دو زبان گاه در یک مسیر و گاه به صورت متمایز نمود می یابد. کاربرد وسیع عنصر رنگ در شعر فارسی، حضور رنگ سرخ و سیاه به عنوان رنگ های اصلی و مشترک دو زبان، نمود عاشقانه ی رنگ سرخ در شعر عاشورایی فارسی و دلالت کاملا متفاوت رنگ آبی در دو زبان را می توان به عنوان بخشی از دستاوردهای این پژوهش ذکر کرد.