تاثیر تحریک الکتریکی بر تسریع بهبود زخم پای دیابتی ایسکمیک

زخم پای دیابتی یکی از جدی ترین عوارض دیابت است. تحریک الکتریکی به عنوان یکی از مدالیته های موثر برای تسریع ترمیم زخمهای دیابتی پیشنهاد شده است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر جریان مستقیم کاتدال بر دمای پوست و تسریع بسته شدن زخم پای دیابتی ایسکمیک انجام شد.
این مطالعه کارازمایی بالینی تصادفی یک سو کور، در فاصله آذر 1392 تا شهریور 1393، بر روی 20 بیمار دیابتی نوع 2 مبتلا به زخم پای دیابتی ایسکمیک که به طور تصادفی به دو گروه (تحریک الکتریکی و پلاسبو) تقسیم شدند، انجام گردید. در گروه تحریک الکتریکی، جریان مستقیم کاتدال به مدت یک ساعت در روز و سه روز در هفته برای 4 هفته (12 جلسه) به موضع زخم اعمال گردید. در گروه پلاسبو تمام مراحل مشابه گروه تحریک بود اما شدت جریان الکتریکی صفر بود. دمای سطح پوست در ناحیه پلانتار و دورسال پا قبل و بلافاصله بعد از مداخله در جلسات اول، شش و دوازده اندازه گیری شد. اندازه گیری مساحت سطح زخم نیز در جلسات اول، شش و دوازده انجام شد. (IRCT:1N 2014110819854) مقایسه بین گروهی نشان داد که میانگین تغییرات دمای پوست در گروه تحریک نسبت به گروه پلاسبو به ترتیب در جلسات اول (0/26±0/75 و 0/2±0/41، 0/01=p)، جلسه شش (0/21±0/6 و 0/27±0/25، 0/01=p) و دوازده (0/23±0/66 و 0/27±0/25، 0/07=p) به طور معنی داری بیشتر است. درصد کاهش سطح زخم نیز در جلسه دوازده در گروه تحریک الکتریک (52/68%) در مقایسه با گروه پلاسبو (38/39%) به طور معنی داری بیشتر بود (0/02=p).
بر اساس نتایج این مطالعه، جریان مستقیم کاتدال می تواند موجب بهبود دمای پوست و تسریع بسته شدن سطح زخم در زخمهای دیابتی ایسکمیک گردد.