سنتز و بررسی کارایی هیدانتوین گلیسیدیل پلیمر به عنوان عامل پیوندی پلیمری پیشرانه های نیتر آمینی

عوامل پیوندی یک جزء بسیار مهم در پیشرانه جامد است که فرایند پذیری و خواص مکانیکی، بالستیک، ایمنی و کهولت پیشرانه را تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق، سه نوع عامل پیوندی پلیمری جدید از طریق واکنش کلیک بین گلیسیدیل آزید پلیمر و پروپارژیل هیدانتوین سنتز و شناسایی شد. برهم کنش این عامل پیوندی پلیمری جدید با سطوح ذرات RDX با اسکپتروسکوپی IR بررسی شد. پیک جذب کششی گروه نیترو درcm-1 1593به اندازه cm-1 86/7 انتقال قرمز می دهد همچنین طبق نتایج به دست آمده خواص مکانیکی پیشرانه کامپوزیتی بر پایه HTPB با عامل پیوندی پلیمری جدید، بهبود قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. استحکام کششی ماکزیمم از 53/ 0 به 87/ 0 و ماکزیمم کرنش در نقطه شکست به مقدار 147% در دمای C °25 افزایش یافته است. نتایج DSC نشان می دهد که پایداری حرارتی عامل پیوندی پلیمری در حد قابل قبول برای بکارگیری در فرمولاسیون پیشرانه است.