ابعاد مدل نیاز-کنترل و ارتباط آن با سندرم فرسودگی شغلی در پرستاران

تغییرات به وجود آمده در ماهیت کار، افزایش قابل ملاحظه توجه به روابط بین فاکتورهای روانی وابسته به کار و سلامتی را به تصویر می کشد، هدف از انجام این مطالعه بررسی سطح فرسودگی شغلی و بررسی سطح نیازمندی ها و کنترل شغلی و رابطه فرسودگی شغلی با نیازمندی های روانی و کنترل شغلی در بین پرستاران بود.
در ا تحلیلی- ، 415 از ران رنی داه م همدان روش ی د اب ، د. ر ای و فرسودگی شغلی ای آوری داده اده . ای داده از آر و آزن آری رگرسیون لجستیک چندگانه در م اار SPSS16 اده .
میانگین و انحراف استاندارد نمره ابعاد سندرم فرسودگی شغلی؛ خستگی هیجانی (42/12±13/25)، مسخ شخصیت (1/5±91/5)، کاهش کفایت شخصی (59/9±30/33) به دست آمد. حدود 51% از پرستاران نیازهای روانی شغل خود را زیاد و حدود 57% از ایشان نیز کنترل شغلی خود را زیاد گزارش کرده اند. حدود 30% از پرستاران شغل خود را فعال، 21% غیر فعال، 22% با استرین بالا و 27% با استرین پایین گزارش کرده اند. و شغل غیر فعال از بعد کاهش کفایت شخصی در سندرم فرسودگی شغلی حمایت می کند (432/0OR=).
بر اساس نتایج مطالعه باید گفت که اگر نیازمندی های روانی و کنترل شغلی فرد بالا باشد فرد مستعد فرسودگی شغلی نخواهد بود. همچنین احتمال وقوع فرسودگی شغلی در بعد کاهش کفایت شخصی در بین پرستارانی که نیازمندی های روانی شغلی را کم و کنترل شغلی خود را نیز کم گزارش کرده اند بیشتر است.