تاثیر برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت های ارتباطی بر بهبود سلامت روانی پرستاران و کارکنان بیمارستان: یک مطالعه ی آزمایشی

ماهیت شغلی حرفه های بهداشتی به گونه ای است که کارکنان این مشاغل را در معرض عوامل استرس زای گوناگونی قرار می دهد و سلامت روانی آنان را تهدید می کند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت های ارتباطی بر بهبود سلامت روانی پرستاران و کارکنان بیمارستان بود.
پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و گروه نمونه شامل 32 نفر از پرستاران و کارکنان بیمارستان بقیه الله (عج) شهر تهران بودند که با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 16 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت های ارتباطی مبتنی بر نظریه شناختی رفتاری به مدت 16 ساعت روی افراد گروه آزمایش اجرا شد. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس استرس، اضطراب و افسردگی (DASS) پیش از شروع مداخله آموزشی و پس از آن از افراد هر دو گروه آزمایش و کنترل جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره و آزمون های کای دو و تی مستقل در نرم افزار آماری spss نسخه 18 انجام گرفت.
نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت های ارتباطی موجب کاهش معنی دار میانگین نمره استرس و اضطراب در افراد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد (01/ 0> p) اما در متغیر افسردگی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (861/ 0 = p).
نتیجه گیری کلی: برنامه آموزش مدیریت استرس و مهارت های ارتباطی مبتنی بر نظریه شناختی رفتاری از طریق کاهش نشانه های استرس و اضطراب می تواند سلامت روانی پرستاران و کارکنان بیمارستان را بهبود بخشد. بنابراین، به مدیران بهداشتی توصیه می شود از این برنامه ها به منظور بهبود سلامت روانی کارکنان استفاده نمایند.