بررسی رابطه منابع خود-کارآمدی و سطح باورهای خود-کارآمدی با عملکرد ریاضی دانش آموزان شهرستان سردشت

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه منابع خود-کارآمدی با سطح باورهای خود-کارآمدی و عملکرد ریاضی در دانش آموزان دختر و پسر پایه های سوم راهنمایی و سوم دبیرستان (رشته انسانی) بوده است. به همین منظور، تعداد 300 دانش آموز سال سوم راهنمایی (180 پسر و 120 دختر) و277 دانش آموز سال سوم دبیرستان (158 پسر و 119 دختر) به طور تصادفی از مدارس شهرستان سردشت به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسش نامه های منابع خود-کارآمدی و باورهای خود- کار آمدی ریاضی پاسخ دادند. عملکرد دانش آموزان در درس ریاضی نیز از نمرات امتحان پایان سال ریاضی به دست آمد. نتایج نشاندادند میان منابع خود-کارآمدی و باورهای خود-کارآمدی در هر دو پایه تحصیلی، رابطه معنادار مثبت وجوددارد؛ همچنین بین منابع خود-کارآمدی و عملکرد ریاضی در هر دو پایه و در هر دو جنس، رابطه معنادار مثبت وجوددارد. در دوره راهنمایی در عملکرد دو جنس تفاوت معنادار دیده نشد ولی در دوره دبیرستان، دختران عملکرد بهتری نسبت به پسران داشتند. تفاوت معنادار در باورهای خود-کارآمدی دو جنس در هیچ یک از دوره های تحصیلی دیده نشد.