منشا مشروعیت ولایت فقیه از دیدگاه امام و رهبری «با بررسی دیدگاه ها در این زمینه»

نوشتار حاضر، پژوهشی درباره منشا مشروعیت ولایت (و حکومت) فقیه از دیدگاه امام خمینی1 و رهبر معظم انقلاب اسلامی است. در زمینه مشروعیت ولایت و حکومت فقیه در اسلام، به طورکلی سه قول وجود دارد: 1. مشروعیت مردمی (نظریه انتخاب)؛ 2. مشروعیت الهی مردمی (نظریه تلفیقی)؛ 3. مشروعیت الهی (نظریه انتصاب). گرچه در خلال مجموع بیانات امام و رهبری، برخی تعابیر و عباراتی وجود دارد که می توان از آنها در جهت اثبات و تایید هر یک از سه نظریه یادشده استفاده کرد و به همین خاطر، برخی ها چنین استفاده ای کرده و مدعی شده اند که امام و رهبری بر همان عقیده اند که آنها برداشت کرده اند، ولی بررسی دقیق نشان می دهد که به دلیل مبانی فکری سیاسی خویش برآمده از تفکر توحیدی اسلام ناب که ولایت فقیه را تداوم ولایت و امامت ائمه در عصر غیبت می داند، جز به خاستگاه الهی مشروعیت ولایت فقیه و حکومت اسلامی معتقد نبوده و نیستند و به همین دلیل، طرفداران هر دو نظریه مشروعیت مردمی (نظریه انتخاب) و مشروعیت الهی مردمی (نظریه تلفیقی) به خطا رفته اند. در این پژوهش کوشیدیم، دو نظریه مشروعیت مردمی یا انتخاب و مشروعیت الهی مردمی یا تلفیقی (تلفیق از مشروعیت الهی و مشروعیت مردمی) را مورد بررسی و نقد قرار دهیم و با ارائه اسناد و مدارک کافی از بیانات امام و رهبری نشان خواهیم داد که آنان، تنها نظریه مشروعیت الهی یا انتصاب را باور داشته و نظریه دیگری را بر نمی پذیرند.