بررسی رابطه همسرآزاری و سلامت روانی در زنان دچار خشونت خانگی ارجاع شده به پزشکی قانونی شهر شیراز

بی توجهی به سلامت زنان و اعمال خشونت خانگی علیه آنان می تواند سبب پیدایش انواع بیماری های روانی وحتی جسمانی گردد که این امر تهدیدی علیه سلامت اعضای خانواده است.اختلال در روند زندگی زنان و مادران نتایج سویی را نه تنها برای خانواده، بلکه بر کل سلامت جامعه خواهد گذاشت.در این راستا پژوهش حاضر نیز با هدف بررسی رابطه همسر آزاری و سلامت روانی زنان دچار خشونت خانگی مراجعه کننده به پزشکی قانونی شهر شیراز نگاشته شده است.
این مطالعه از نوع مقطعی، توصیفی_ تحلیلی می باشدکه در آن، به بررسی رابطه بین همسرآزاری و سلامت روانی زنان دچار همسر آزاری ارجاع شده به پزشکی قانونی شهر شیراز، پرداخته شده است. حجم نمونه معادل 197 نفر تعیین شد که این تعداد به روش در دسترس، از بین زنان دچار همسر آزاری ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس، طی سال 92 به مدت 3ماه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها نیز شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه سلامت عمومی (28- GHQ) و پرسشنامه استاندارد خشونت علیه زنان بود، جهت برآورد پایایی ابزارهای اندازه گیری از آلفای کرونباخ استفاده شده است، و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از نرم افزار SPSS 18 استفاده شد.
میانگین سنی نمونه های پژوهش 6.72±30.42 گزارش شد. بیش از 50 درصد زنان مورد خشونت واقع شدند که از اختلال سلامت عمومی در تمامی ابعاد رنج می بردند(P<0.05). رابطه انواع همسر آزاری به عنوان متغیر پیش بین با هر یک از ابعاد سلامت عمومی به عنوان متغیر ملاک که با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد،نشان داد که بین این متغیر ها رابطه مثبت وجود دارد.یعنی خشونت از هر نوع،پیش بینی کننده بروز اختلال در سلامت عمومی فرد است(P<0.05). در این میان بیشترین اثر را بر بعد افسردگی و اضطراب داشته است.
پژوهش اخیر نشانگر پیامدهای روانی همسر آزاری و خشونت علیه زنان بوده وتاییدی بر آسیب به سلامت روان زنان، بر اثر خشونت است. اختلال در سلامت روان زنان علاوه بر تحمیل هزینه های گزاف مراقبتی و دارویی بر جامعه،زندگی خانوادگی و تربیت فرزندان را دچار مشکل می کند.