اثربخشی تمرین های ادراکی - دیداری بر بهبود توجه کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (مطالعهٔ تک موردی)

در این پژوهش به منظور دستیابی به بهبود توجه دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، تمرین های دیداری- ادراکی به کار گرفته شد.
روش مطالعهٔ تک موردی بوده و جامعهٔ آماری شامل دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی است که به مرکز نوید عصر تهران مراجعه کرده و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 2 پسر با سن نه و یازده سال انتخاب شدند. در این انتخاب میانگین ضریب هوشی 100 بوده و شناسایی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی با توجه به حصول نتایج ضعیف، در آزمون آندره ری بود. در این بررسی با انجام تمرینات دیداری-ادراکی، در پایان جلسهٔ ششم و دوازدهم مجددا از آن ها آزمون توجه انتخابی و تمرکز و تلاشمندی (d2) به عمل آمد و برای بررسی نتایج پژوهش، خط پایه (d2) ترسیم شد.
در این پژوهش با استفاده از تمرینات دیداری-ادراکی نمرهٔ کارآیی کل کودکان، بهبودی نسبی یافته و خطای این کودکان کاهش داشت. همچنین دقت آن ها افزایش متوسطی پیدا کرد و نیز تمرکز و توجه این کودکان بهبود قابل ملاحظه ای نشان داد. نتایج نشان داد تمرینات ذکر شده در قالب بازی می تواند موجب بهبود قابلیت های ادراکی و بهتر شدن دید چشمی در آزمودنی شود.
مقایسهٔ میانگین ها، نمودارها و درصد بهبود اثر نشان داد که به کارگیری تمرین های ادراکی-دیداری در بهبود نمرهٔ کارآیی کل، تمرکز، دقت و همچنین توجه دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، موثر است.