اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای بر میزان عزت نفس، هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی پرستاران بیمارستان های علوم پزشکی تهران

با توجه به در نظر گرفتن حساسیت کار پرستاران، تنش ها و فرسودگی شغلی، مسئله سلامت و بهزیستی روان شناختی این افراد حائز اهمیت بنیادی است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای بر میزان عزت نفس، بهزیستی روان شناختی و هوش هیجانی پرستاران انجام شد.

در این مطالعه نیمه تجربی از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر پرستاران شاغل در بیمارستان علوم پزشکی تهران در نیمه دوم سال 1392 بوده. است. به منظور اجرای این طرح یک بیمارستان به طور تصادفی انتخاب شد و 30 نفر از پرستاران نیز به طور تصادفی انتخاب گردیده و در دو گروه گواه و آزمایش قرار داده شدند. گروه آزمایش تحت آموزش هشت جلسه ای تحلیل ارتباط محاوره ای قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل مقیاس هوش هیجانی برادبری و گریوز، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و بهزیستی روان شناختی ریف بود. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج تحقیق نشان داد که بین میانگین های تعدیل شده نمرات گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در پس آزمون در متغیرهای هوش هیجانی (05/0 F=4/97، p<)، عزت نفس (01/0 > p، 35/10 F=) و بهزیستی روان شناختی (01/0 > p 44/10 F=) تفاوت معنی داری مشاهده می شود.

با توجه به این تاثیر به مسئولین بیمارستان و نهادهای مرتبط توصیه می شود آموزش نظریه تحلیل ارتباط را به عنوان الگویی در کاهش تنش و فرسودگی شغلی کارکنان مدنظر قرار دهند.